- xoşnud
- f. razı, məmnun
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
xoşnud
Look at other dictionaries:
xoşnud — sif. və zərf <fars.> Razı, məmnun. Sən pozmusan mənim xoşnud halımı; Abbas sana nə edib, tanrı zalımı? «Abbas və Gülgəz». <Fərman:> Bircə de görüm, əmim ağa ilə qohum olmaqdan xoşnuddurmu? Ə. H.. <Araz və Günəş> hər şeydə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
könül — is. şair. 1. Qəlb, ürək (mənəvi mənada). Könlümün sevgili məhbubu mənim; Vətənimdir, vətənimdir, vətənim. A. S.. <Ağarəsul> . . işi yubatmayıb həmin saat könlündəki məhəbbəti qıza söylədi. . . E. Sultanov. // məc. Obrazlı təşbehlərdə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məmnun — sif. <ər.> 1. Razı olan, razı, xoşnud. Neyləmişsən Molla Səfi, Bəybaba; Məmnundu, əzizim, bu qədər səndən. Q. Z.. <Kor Seyid> Məsmənin bu təşəbbüsündən məmnun deyilmiş. S. H.. // Zərf mənasında. Razı, xoşhal; sevincək. Məmnun qayıtmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyri-məmnun — sif. <ər.> Məmnun olmayan, razı olmayan, xoşnud olmayan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşlanmaq — f. Baxıb həzz almaq, ürəyi açılmaq, sevinmək, fərəh duymaq. Qızın ala gözlərini, şümşad barmağını görən Kəblə Xeyransa xala çox xoşlanır. H. S.. Qayınatasının son sözündən Zöhrə də xoşlanmışdı. Ə. Vəl.. // Xoşu gəlmək, məmnun olmaq, xoşnud olmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xoşxatir — sif. <fars. xoş və ər. xatir>: xoşxatir olmaq – xoşnud olmaq, məmnun olmaq, razı qalmaq, ürəkdən şad olmaq. <Axund:> Sizə, şəxsən aşinalığım yox idisə də, xeyli əhsən demişəm, məmnun, xoşxatir olmuşam. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaranmaq — 1. f. 1. Əmələ gəlmək, meydana gəlmək, doğulmaq, törəmək. Mən əzilən bir sinfin hayqıran; Haq bağıran sədasından yarandım. M. Müş.. Bilirsən ki, mən gözələm, dastanlara düşmüş adım; Yarandığım gündən bəri bağlanmamış qol qanadım. S. V..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
